ยามไหนก็ได้

ยามจะได้ ได้ให้เป็น ไม่เป็นทุกข์

ยามจะเป็น เป็นให้ถูก ตามวิถี
ยามจะตาย ตายให้เป็น เห็นสุดดี
ถ้าอย่างนี้ ไม่มีทุกข์ ทุกวันเอยฯ

หมายเหตุ:

“ได้ให้เป็น” คืออย่าได้เพื่อเอามาเป็นตัวกูหรือของกูเหมือนที่เขาได้ๆกัน

“เป็นให้เป็น” คืออย่าเป็นด้วยรู้สึกยึดมั่นถือมั่นด้วยอุปาทานว่า กูเป็นนั่นเป็นนี่ไปตามนั้นจริงๆ แม้ที่สุดแต่การเป็นบิดามารดา;

“ตายให้เป็น” คือตายชนิดที่ไม่ตาย, แต่กลับเป็นอยู่ ตลอดกาล, และต้องเป็นการกระทำชนิดที่เรียกว่า “ตายเสียก่อนตาย” คือตายเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก่อนแต่ร่างกายแตกดับฯ