หัวข้อธรรมประเภทนี้ มีไว้สำหรับใช้เพ่ง
เพื่อให้เห็น ข้อเท็จจริงแห่งข้อความนั้น
แล้วเพ่งต่อไป เพื่อให้เกิดความรู้สึกเช่นนั้น ขึ้นมาจริงๆ
จนจิตใจเปลี่ยนไป ตามข้อเท็จจริงนั้น
ในการที่จะทำให้เกิด ความสลดสังเวช ความไม่ประมาท
การเปลี่ยนนิสัยที่ไม่พึงปราถนา
กวาดล้า่งความรู้สึก ที่ทำความรำคาญให้แก่ตน ให้หมดไปจากจิตใจ
เพื่อให้เกิดความสะอาด ความสว่างและความสงบ
โดยสมควรแก่การกระทำของตน
ความรู้ความเข้าใจ ที่เกิดจากการเพ่งทำนองนี้ จะถูกต้อง
และมีประโยชน์กว่าที่เกิดจากการอ่านตะพึด
และยังเป็นการปฏิบัติกรรมฐานภาวนาชนิดหนึ่งอยู่ในตัว
ทั้งสมาธิและปัญญา ในระดับที่คนทั่วไปจะพึงทำได้
และพร้อมกันนั้นก็เป็นศีลอยู่แล้ว
ในขณะที่มีการสังวรระวัง บังคับตัวเองให้ทำเช่นนั้น
ไม่มีโอกาสแก่การทุศีลแต่ประการใด

ทำดี ดีแล้วเป็นพร

ทำดี ดีแล้ว เป็นพร ไม่ต้องอ้อนวอน
ขอพร กะใคร ให้กวน

พรที่ ให้กัน ผันผวน เป็นเหมือนลมหวน
อวลไป อวลมา อย่าหลง

พรทำ ดีเอง มั่นคง วันคืนยืนยง
ซื่อตรง ต่อผู้ รู้ทำ

อยากรวย ด้วยพร เพียรบำ-เพ็ญบุญ กุศลนำ
ให้ถูก ให้พอ ต่อตน

ทุกคน เกิดมา เป็นคน ชั่วดีมีจน
เป็นผล แห่งกรรม ทำเอง

ถือธรรม เชื่อกรรม ยำเกรง บาปชั่ว กลัวเกรง
ทำแต่ กรรมดี ทวีพรฯ

ถ้าศีลธรรมไม่กลับมา

ถ้าศีลธรรม  ไม่กลับมา  โลกาวินาศ
มนุษยชาติ  จะเลวร้าย  กว่าเดรัจฉาน
มัวหลงเรื่อง กิน กาม เกียรติ  เกลียดนิพพาน
ล้วนดื้อด้าน  ไม่เหนี่ยวรั้ง  บังคับใจ

อาชญากรรม  เกิดกระหน่ำ  ลงในโลก
มีเลือดโชก  แดงฉาน  แล้วซ่านไหล
เพราะบ้ากิน  บ้ากาม  ทรามเกินไป
บ้าเกียรติก็  พอไม่ได้  ให้เมาตน

อยากครองเมือง  ครองโลก  โยกกันใหญ่
ไม่มีใคร  เมตตาใคร  ให้สับสน
ขอศีลธรรม  ได้กลับมา  พาหมู่คน
ให้ผ่านพ้น  วิกฤตการณ์  ทันเวลาฯ