หัวข้อธรรมประเภทนี้ มีไว้สำหรับใช้เพ่ง
เพื่อให้เห็น ข้อเท็จจริงแห่งข้อความนั้น
แล้วเพ่งต่อไป เพื่อให้เกิดความรู้สึกเช่นนั้น ขึ้นมาจริงๆ
จนจิตใจเปลี่ยนไป ตามข้อเท็จจริงนั้น
ในการที่จะทำให้เกิด ความสลดสังเวช ความไม่ประมาท
การเปลี่ยนนิสัยที่ไม่พึงปราถนา
กวาดล้า่งความรู้สึก ที่ทำความรำคาญให้แก่ตน ให้หมดไปจากจิตใจ
เพื่อให้เกิดความสะอาด ความสว่างและความสงบ
โดยสมควรแก่การกระทำของตน
ความรู้ความเข้าใจ ที่เกิดจากการเพ่งทำนองนี้ จะถูกต้อง
และมีประโยชน์กว่าที่เกิดจากการอ่านตะพึด
และยังเป็นการปฏิบัติกรรมฐานภาวนาชนิดหนึ่งอยู่ในตัว
ทั้งสมาธิและปัญญา ในระดับที่คนทั่วไปจะพึงทำได้
และพร้อมกันนั้นก็เป็นศีลอยู่แล้ว
ในขณะที่มีการสังวรระวัง บังคับตัวเองให้ทำเช่นนั้น
ไม่มีโอกาสแก่การทุศีลแต่ประการใด

อยู่กันนิรันดร

“ทำกับฉัน  อย่างกะฉัน  นั้นยังอยู่
อยู่เป็นคู่  กันชั่วฟ้า  ดินสลาย
ทำกับฉัน  อย่างกะฉัน  นั้นไม่ตาย
ท่านทั้งหลาย  ก็อยู่กัน  นิรันดร

ทำฉันใด  จึงจะเป็น  เช่นนั้นเล่า
คือทำให้  เข้าเค้า  พระองค์สอน
สิ่งไม่ตาย  ถึงให้ได้  ทุกขั้นตอน
สิ่งม้วยมรณ์  ก็ทิ้งมัน  นั่นแลนา

สิ่งปรุงแต่ง  ใดใด  ในโลกนี้
ไม่ยินดี  ยึดมั่น  แหละท่านขา
จิตว่างไป  ไร้ “ตัวกู”  ไม่จู่มา
ไม่เห็นว่า  อะไรกัน  ที่มันตายฯ

No comments: