หัวข้อธรรมประเภทนี้ มีไว้สำหรับใช้เพ่ง
เพื่อให้เห็น ข้อเท็จจริงแห่งข้อความนั้น
แล้วเพ่งต่อไป เพื่อให้เกิดความรู้สึกเช่นนั้น ขึ้นมาจริงๆ
จนจิตใจเปลี่ยนไป ตามข้อเท็จจริงนั้น
ในการที่จะทำให้เกิด ความสลดสังเวช ความไม่ประมาท
การเปลี่ยนนิสัยที่ไม่พึงปราถนา
กวาดล้า่งความรู้สึก ที่ทำความรำคาญให้แก่ตน ให้หมดไปจากจิตใจ
เพื่อให้เกิดความสะอาด ความสว่างและความสงบ
โดยสมควรแก่การกระทำของตน
ความรู้ความเข้าใจ ที่เกิดจากการเพ่งทำนองนี้ จะถูกต้อง
และมีประโยชน์กว่าที่เกิดจากการอ่านตะพึด
และยังเป็นการปฏิบัติกรรมฐานภาวนาชนิดหนึ่งอยู่ในตัว
ทั้งสมาธิและปัญญา ในระดับที่คนทั่วไปจะพึงทำได้
และพร้อมกันนั้นก็เป็นศีลอยู่แล้ว
ในขณะที่มีการสังวรระวัง บังคับตัวเองให้ทำเช่นนั้น
ไม่มีโอกาสแก่การทุศีลแต่ประการใด

โลกเปรียบศาลาให้อาศัย

โลกนี้เปรียบ  ศาลา  ให้อาศัย
ประเดี๋ยวใจ  ผ่อนพัก  แล้วจักผัน
ทางที่ดี  เมื่อพราก  ไปจากมัน
ควรสร้างสรร  ส่งเสริม  เพิ่มคะแนน

เมื่อเราได้  เกิดมา  ในอาโลก
ได้พ้นโศก  พ้นภัย  สบายแสน
จึงควรสร้าง  สิ่งชอบ  ไว้ตอบแทน
ให้เป็นแดน  ดื่มสุข  ขึ้นทุกกาล

คุณความดี  ของท่าน  กาลก่อนก่อน
ที่ท่านสอน  ไว้ประจักษ์  เป็นหลักฐาน
เราเกิดมา  อาศัย  ได้สำราญ
ควรหรือผ่าน  พ้นไป  ไม่คำนึงฯ

No comments: