หัวข้อธรรมประเภทนี้ มีไว้สำหรับใช้เพ่ง
เพื่อให้เห็น ข้อเท็จจริงแห่งข้อความนั้น
แล้วเพ่งต่อไป เพื่อให้เกิดความรู้สึกเช่นนั้น ขึ้นมาจริงๆ
จนจิตใจเปลี่ยนไป ตามข้อเท็จจริงนั้น
ในการที่จะทำให้เกิด ความสลดสังเวช ความไม่ประมาท
การเปลี่ยนนิสัยที่ไม่พึงปราถนา
กวาดล้า่งความรู้สึก ที่ทำความรำคาญให้แก่ตน ให้หมดไปจากจิตใจ
เพื่อให้เกิดความสะอาด ความสว่างและความสงบ
โดยสมควรแก่การกระทำของตน
ความรู้ความเข้าใจ ที่เกิดจากการเพ่งทำนองนี้ จะถูกต้อง
และมีประโยชน์กว่าที่เกิดจากการอ่านตะพึด
และยังเป็นการปฏิบัติกรรมฐานภาวนาชนิดหนึ่งอยู่ในตัว
ทั้งสมาธิและปัญญา ในระดับที่คนทั่วไปจะพึงทำได้
และพร้อมกันนั้นก็เป็นศีลอยู่แล้ว
ในขณะที่มีการสังวรระวัง บังคับตัวเองให้ทำเช่นนั้น
ไม่มีโอกาสแก่การทุศีลแต่ประการใด

ภัยร้ายของนักเรียน


เป็นนักเรียน  เพียรศึกษา  อย่าริรัก
ถูกศรปัก  เรียน  ไม่ได้  ดั่งใจหมาย
สมาธิจะ  หักเหี้ยม  เตียนมลาย
ถึงเรียนได้  ก็ไม่ดี  เพราะผีกวน

แต่เตือนกัน  สักเท่าไร  ก็ไม่เชื่อ
มันแรงเหลือ  รักร้าย  หลายกระสวน
หลอดพ่อแม่  มากมาย  หลายกระบวน
หน้าขาวนวล  ใจหยาบดำ  ซ้ำละลาย

การเล่าเรียน  เบื่อหน่าย  คล้ายจะบ้า
ใช้เงินอย่าง  เทน้ำเทท่า  น่าใจหาย
ไม่เท่าไร  ใจกระด้าง  สิ้นยางอาย
หญิงหรือชาย  เรียนไม่ดี  สิ่งนี้เอง

มีสัจจะ  ทมะ  และขันตี
กตัญญู  ทมะ  และขันตี
กตัญญู  กตเวที  อย่าโฉงเฉง
รักพ่อแม่  พวกพ้อง  ต้องยำเกรง
เรียนให้เก่ง  ให้ยิ้มแปล้  แก่ทุกคนฯ

No comments: