หัวข้อธรรมประเภทนี้ มีไว้สำหรับใช้เพ่ง
เพื่อให้เห็น ข้อเท็จจริงแห่งข้อความนั้น
แล้วเพ่งต่อไป เพื่อให้เกิดความรู้สึกเช่นนั้น ขึ้นมาจริงๆ
จนจิตใจเปลี่ยนไป ตามข้อเท็จจริงนั้น
ในการที่จะทำให้เกิด ความสลดสังเวช ความไม่ประมาท
การเปลี่ยนนิสัยที่ไม่พึงปราถนา
กวาดล้า่งความรู้สึก ที่ทำความรำคาญให้แก่ตน ให้หมดไปจากจิตใจ
เพื่อให้เกิดความสะอาด ความสว่างและความสงบ
โดยสมควรแก่การกระทำของตน
ความรู้ความเข้าใจ ที่เกิดจากการเพ่งทำนองนี้ จะถูกต้อง
และมีประโยชน์กว่าที่เกิดจากการอ่านตะพึด
และยังเป็นการปฏิบัติกรรมฐานภาวนาชนิดหนึ่งอยู่ในตัว
ทั้งสมาธิและปัญญา ในระดับที่คนทั่วไปจะพึงทำได้
และพร้อมกันนั้นก็เป็นศีลอยู่แล้ว
ในขณะที่มีการสังวรระวัง บังคับตัวเองให้ทำเช่นนั้น
ไม่มีโอกาสแก่การทุศีลแต่ประการใด

ความเป็นพระ


ความเป็นพระ  คือจิตพราก  จากกิเลส
รู้สังเกต  ไม่ประมาท  ฉลาดเฉลียว
สำรวมระวัง  รักษาใจ  ไปท่าเดียว
เพื่อหลีกเลี้ยว  ภัยทั้งสาม  ไม่ตามตอม

จากเรื่องกิน  เรื่องกาม  และเรื่องเกียรติ
เห็นเสนียด  ในร้อนเย็น  ทั้งเหม็นหอม
ไม่ยินดี  ไม่ยินร้าย  ไม่ออมชอม
กิเลสล้อม  ลวงเท่าไร  ไม่หลงลม

จิตสะอาด  ใจสว่าง  มโนสงบ
ทั้งครันครบ  กายวจี  ที่เหมาะสม
ความเป็นพระ  จึงชนะ  เหนืออารมณ์
โลกนิยม  กระหยิ่มใจ  จึงไหว้แลฯ

No comments: