หัวข้อธรรมประเภทนี้ มีไว้สำหรับใช้เพ่ง
เพื่อให้เห็น ข้อเท็จจริงแห่งข้อความนั้น
แล้วเพ่งต่อไป เพื่อให้เกิดความรู้สึกเช่นนั้น ขึ้นมาจริงๆ
จนจิตใจเปลี่ยนไป ตามข้อเท็จจริงนั้น
ในการที่จะทำให้เกิด ความสลดสังเวช ความไม่ประมาท
การเปลี่ยนนิสัยที่ไม่พึงปราถนา
กวาดล้า่งความรู้สึก ที่ทำความรำคาญให้แก่ตน ให้หมดไปจากจิตใจ
เพื่อให้เกิดความสะอาด ความสว่างและความสงบ
โดยสมควรแก่การกระทำของตน
ความรู้ความเข้าใจ ที่เกิดจากการเพ่งทำนองนี้ จะถูกต้อง
และมีประโยชน์กว่าที่เกิดจากการอ่านตะพึด
และยังเป็นการปฏิบัติกรรมฐานภาวนาชนิดหนึ่งอยู่ในตัว
ทั้งสมาธิและปัญญา ในระดับที่คนทั่วไปจะพึงทำได้
และพร้อมกันนั้นก็เป็นศีลอยู่แล้ว
ในขณะที่มีการสังวรระวัง บังคับตัวเองให้ทำเช่นนั้น
ไม่มีโอกาสแก่การทุศีลแต่ประการใด

ไม่รู้จักหน้าที่

เกิดเป็นแมว  ทำไมนี่  ขี้เกียจหา
เกิดเป็นหมา  ทำไมนี่  ขี้เกียจหอน
เกิดเป็นหมู  ทำไมนี่  ขี้เกียจนอน
เกิดเป็นหนอน  ทำไมนี่  ขี้เกียจคลาน

เกิดเป็นงู  ทำไมนี่  ขี้เกียจเลื้อย
เกิดเป็นเลื่อย  ทำไมนี่  ไม่หนีขวาน
เกิดเป็นขุน  ทำไมนี่  ไม่มีคาน
เกิดเป็นห่าน  ทำไมนี่  ขึ้เกียจฮ้อง

เกิดเป็นพระ  ทำไมนี่  ดีแต่ขอ
เกิดเป็นหมอ  ทำไมนี่  ดีแต่ถอง
เกิดเป็นครู  ทำไมนี่  ดีแต่ท่อง
เกิดเป็นอ๋อง  ทำไมนี่  ดีแต่เออฯ

No comments: