หัวข้อธรรมประเภทนี้ มีไว้สำหรับใช้เพ่ง
เพื่อให้เห็น ข้อเท็จจริงแห่งข้อความนั้น
แล้วเพ่งต่อไป เพื่อให้เกิดความรู้สึกเช่นนั้น ขึ้นมาจริงๆ
จนจิตใจเปลี่ยนไป ตามข้อเท็จจริงนั้น
ในการที่จะทำให้เกิด ความสลดสังเวช ความไม่ประมาท
การเปลี่ยนนิสัยที่ไม่พึงปราถนา
กวาดล้า่งความรู้สึก ที่ทำความรำคาญให้แก่ตน ให้หมดไปจากจิตใจ
เพื่อให้เกิดความสะอาด ความสว่างและความสงบ
โดยสมควรแก่การกระทำของตน
ความรู้ความเข้าใจ ที่เกิดจากการเพ่งทำนองนี้ จะถูกต้อง
และมีประโยชน์กว่าที่เกิดจากการอ่านตะพึด
และยังเป็นการปฏิบัติกรรมฐานภาวนาชนิดหนึ่งอยู่ในตัว
ทั้งสมาธิและปัญญา ในระดับที่คนทั่วไปจะพึงทำได้
และพร้อมกันนั้นก็เป็นศีลอยู่แล้ว
ในขณะที่มีการสังวรระวัง บังคับตัวเองให้ทำเช่นนั้น
ไม่มีโอกาสแก่การทุศีลแต่ประการใด

ยอดนักรบ

นักรบแบก เครื่องรบ อย่างครบครัน
พวกชาวบ้าน แบกบ้าน ทรัพย์สินหลาย
เอาจิตแบก งงงัน กันจนตาย
เพราะมั่นหมาย จึงมีแบก, แปลกไหมคุณ?
ถ้าไม่มุ่ง หมายมั่น สิ่งอันใด
ก็เท่ากับ ไม่แบกอะไร ให้หันหุน
แบกอะไร ก็ไม่แปลก เท่าแบกบุญ
ถึงเซซุน ไม่รู้ว่า หนักอะไร
ได้อะไร พาอะไร ไม่ต้องแบก
รู้จักแยก เสียจากกัน อย่าหวั่นไหว
กายของกาย จิตของจิต: ใช่ของใคร
อะไรอะไร เกี่ยวข้องกัน ฉันของกลาง
แม้แบกอยู่ ใช้อยู่ หรือหินอยู่
จิตก็รู้ วางไว้ ไร้ยุ้งฉาง
สำหรับใส่ ของ "กู" รู้ปล่อยวาง
มีชีวิต ก็มีอย่าง ไม่แบก "กู" ฯ

No comments: