หัวข้อธรรมประเภทนี้ มีไว้สำหรับใช้เพ่ง
เพื่อให้เห็น ข้อเท็จจริงแห่งข้อความนั้น
แล้วเพ่งต่อไป เพื่อให้เกิดความรู้สึกเช่นนั้น ขึ้นมาจริงๆ
จนจิตใจเปลี่ยนไป ตามข้อเท็จจริงนั้น
ในการที่จะทำให้เกิด ความสลดสังเวช ความไม่ประมาท
การเปลี่ยนนิสัยที่ไม่พึงปราถนา
กวาดล้า่งความรู้สึก ที่ทำความรำคาญให้แก่ตน ให้หมดไปจากจิตใจ
เพื่อให้เกิดความสะอาด ความสว่างและความสงบ
โดยสมควรแก่การกระทำของตน
ความรู้ความเข้าใจ ที่เกิดจากการเพ่งทำนองนี้ จะถูกต้อง
และมีประโยชน์กว่าที่เกิดจากการอ่านตะพึด
และยังเป็นการปฏิบัติกรรมฐานภาวนาชนิดหนึ่งอยู่ในตัว
ทั้งสมาธิและปัญญา ในระดับที่คนทั่วไปจะพึงทำได้
และพร้อมกันนั้นก็เป็นศีลอยู่แล้ว
ในขณะที่มีการสังวรระวัง บังคับตัวเองให้ทำเช่นนั้น
ไม่มีโอกาสแก่การทุศีลแต่ประการใด

นายเหนือหัว

นายของตน  คนที่หนึ่ง  คือท้องปาก
ยามท่านอยาก  ท่านเรียกร้อง  ต้องรีบหา
มาป้อนท่าน  ให้ทัน  แก่เวลา
ท่านชื่อว่า  “นายกิน”  เก่งสิ้นดี

นายของตน  คนที่สอง  คือเนื้อหนัง
ท่านไม่ฟัง  เสียงใคร  ใฝ่เสียดสี
แต่ในเรื่อง  นุ่มเนื้อ  เหยื่อโลกีย์
ชื่อท่านมี  ว่า “นายกาม”  ตะกลามจริง

นายของตน  คนที่สาม  คือหูหัว
เฝ้ายกตัว  เรื่อยไป  คล้ายผีสิง
ทั้งยกหาง  แกว่งไกว  ไวกว่าลิง
มีชื่อพริ้ง  ว่า “นายเกียรติ”  ใครเกลียดเอยฯ

No comments: