หัวข้อธรรมประเภทนี้ มีไว้สำหรับใช้เพ่ง
เพื่อให้เห็น ข้อเท็จจริงแห่งข้อความนั้น
แล้วเพ่งต่อไป เพื่อให้เกิดความรู้สึกเช่นนั้น ขึ้นมาจริงๆ
จนจิตใจเปลี่ยนไป ตามข้อเท็จจริงนั้น
ในการที่จะทำให้เกิด ความสลดสังเวช ความไม่ประมาท
การเปลี่ยนนิสัยที่ไม่พึงปราถนา
กวาดล้า่งความรู้สึก ที่ทำความรำคาญให้แก่ตน ให้หมดไปจากจิตใจ
เพื่อให้เกิดความสะอาด ความสว่างและความสงบ
โดยสมควรแก่การกระทำของตน
ความรู้ความเข้าใจ ที่เกิดจากการเพ่งทำนองนี้ จะถูกต้อง
และมีประโยชน์กว่าที่เกิดจากการอ่านตะพึด
และยังเป็นการปฏิบัติกรรมฐานภาวนาชนิดหนึ่งอยู่ในตัว
ทั้งสมาธิและปัญญา ในระดับที่คนทั่วไปจะพึงทำได้
และพร้อมกันนั้นก็เป็นศีลอยู่แล้ว
ในขณะที่มีการสังวรระวัง บังคับตัวเองให้ทำเช่นนั้น
ไม่มีโอกาสแก่การทุศีลแต่ประการใด

อาจารย์ไก่

ถ้าคนเรา  เปรียบกับไก่  ดูให้ดี
มันไม่มี  นอนไม่หลับ  ไม่ปวดหัว
ไม่มีโรค  ประสาท  ประจำตัว
โรคจิตไม่  มากลั้ว  กับไก่น้อย

คนในโลก  กินยา  เป็นตัน ๆ
พวกไก่มัน  ไม่ต้องกิน  สักเท่าก้อย
หลับสนิท  จิตสบาย  ร้อยทั้งร้อย
รู้สึกน้อย  แห่งน้ำใจ  อายไก่เวย

ได้เป็นคน  หรือจึงได้   นอนไม่หลับ
ควรจะนับ  ว่าเป็นบาป  หรือบุญเหวย
มีธรรมะ  กันเสียนะ  อย่าละเลย
อยู่เสบย  ไม่ละอาย  แก่ไก่มัน

No comments: