หัวข้อธรรมประเภทนี้ มีไว้สำหรับใช้เพ่ง
เพื่อให้เห็น ข้อเท็จจริงแห่งข้อความนั้น
แล้วเพ่งต่อไป เพื่อให้เกิดความรู้สึกเช่นนั้น ขึ้นมาจริงๆ
จนจิตใจเปลี่ยนไป ตามข้อเท็จจริงนั้น
ในการที่จะทำให้เกิด ความสลดสังเวช ความไม่ประมาท
การเปลี่ยนนิสัยที่ไม่พึงปราถนา
กวาดล้า่งความรู้สึก ที่ทำความรำคาญให้แก่ตน ให้หมดไปจากจิตใจ
เพื่อให้เกิดความสะอาด ความสว่างและความสงบ
โดยสมควรแก่การกระทำของตน
ความรู้ความเข้าใจ ที่เกิดจากการเพ่งทำนองนี้ จะถูกต้อง
และมีประโยชน์กว่าที่เกิดจากการอ่านตะพึด
และยังเป็นการปฏิบัติกรรมฐานภาวนาชนิดหนึ่งอยู่ในตัว
ทั้งสมาธิและปัญญา ในระดับที่คนทั่วไปจะพึงทำได้
และพร้อมกันนั้นก็เป็นศีลอยู่แล้ว
ในขณะที่มีการสังวรระวัง บังคับตัวเองให้ทำเช่นนั้น
ไม่มีโอกาสแก่การทุศีลแต่ประการใด
ไหว้พระพุทธรูป
อาจารย์ขา ก้อนศิลา บ้านข้าเจ้า
ลุกขึ้นเต้น เร่าเร่า น่าเลื่อมใส
ทำพุทธรูป กันเถิดหนา เลิศกว่าใคร
"อ๋อทำได้!" แน่หนา ท่านอาจารย์
"ถ้าอย่างนั้น ไม่ได้แล้ว ไม่ได้แน่
เหตุว่าแก สงสัย ไม่ฉาดฉาน
ขืนทำไป ไม่มั่น มันป่วยการ
พุทธรูป ตายด้าน เพราะลังเล
ถ้าในใจ เชื่อมั่น มันก็ได้
ถ้าในใจ สงสัย มันก็เขว
เป็นพุทธจริง ตรงที่ใจ ไม่เกเร
มันไหลเท ออกจากใจ ข้างในเรา
พุทธะจริง ข้างในมี ดีอยู่แล้ว
พุทธรูป หินหรือแก้ว มักพาเขลา
มีพุทธจริง แล้วจะวิ่ง เที่ยวหาเอา
อะไรเล่า มาหมอบไหว้ ให้ยุ่งเอย" ฯ
No comments:
Post a Comment