หัวข้อธรรมประเภทนี้ มีไว้สำหรับใช้เพ่ง
เพื่อให้เห็น ข้อเท็จจริงแห่งข้อความนั้น
แล้วเพ่งต่อไป เพื่อให้เกิดความรู้สึกเช่นนั้น ขึ้นมาจริงๆ
จนจิตใจเปลี่ยนไป ตามข้อเท็จจริงนั้น
ในการที่จะทำให้เกิด ความสลดสังเวช ความไม่ประมาท
การเปลี่ยนนิสัยที่ไม่พึงปราถนา
กวาดล้า่งความรู้สึก ที่ทำความรำคาญให้แก่ตน ให้หมดไปจากจิตใจ
เพื่อให้เกิดความสะอาด ความสว่างและความสงบ
โดยสมควรแก่การกระทำของตน
ความรู้ความเข้าใจ ที่เกิดจากการเพ่งทำนองนี้ จะถูกต้อง
และมีประโยชน์กว่าที่เกิดจากการอ่านตะพึด
และยังเป็นการปฏิบัติกรรมฐานภาวนาชนิดหนึ่งอยู่ในตัว
ทั้งสมาธิและปัญญา ในระดับที่คนทั่วไปจะพึงทำได้
และพร้อมกันนั้นก็เป็นศีลอยู่แล้ว
ในขณะที่มีการสังวรระวัง บังคับตัวเองให้ทำเช่นนั้น
ไม่มีโอกาสแก่การทุศีลแต่ประการใด

ความโง่ของปัญญา

ลูกอ่อน  กลืนสตางค์  ค้างติดคอ
นางแม่หล่อ  น้ำกรดตรง  ลงแก้ไข
ว่าละลาย  โลหะหมด  แล้วปลอดภัย
ผลอย่างไร  เชื่อว่าทาย  ได้ด้วยกัน

นี้แหละหนา  ปัญญา  มาพรวดพราด
เพราะสติ  มันขาด  ก็ผวนผัน
กลายเป็นโง่  ในปัญญา  ขึ้นมาพลัน
ถ้าสติ  มาทันควัน  นั้นปลอดภัย

ความโง่มี  ในปัญญา  ถ้าขาดสติ
มันอุตริ  ออกมา  อย่าสงสัย
ฆ่าเจ้าของ  ของมัน  ได้บรรลัย
มีสติไว้  หนอ, พวกที่  มีปัญญาฯ

No comments: